Deze dag begon vroeg, heel vroeg. We hebben namelijk een vlucht eerder dan wat Sawadee normaal in het programma heeft zitten, maar dat betekent dus wel dat we vanmorgen om 05:10u moesten vertrekken uit het hotel. Dus ook geen ontbijt en na de korte nachtrust (de Tango show eindigde gisterenavond pas om 23:30) zochten we slaperig de bus op en reden naar het vliegveld.
Op het vliegveld heb ik nog een tosti gehaald en om 06:55 konden we beginnen met boarden van vlucht AR1774. Half 8 stegen we op in het vliegtuig waarvan de beenruimte veel te wensen overliet. Gelukkig maar een kleine 2 uurtjes, die kon ik nog wel opgevouwen overleven. In Iguazu rijden we van het vliegveld direct door naar het park met de Iguazu watervallen. We waren al helemaal voorbereid, vooral de groep die de boottocht had geboekt (het grootste deel van de groep) want we waren al gewaarschuwd dat we nat zouden worden. Dus een handdoek en droge kleding in de handbagage.
We hebben heel veel geluk want de afgelopen dagen stonden delen van de watervallen nog droog, maar het had ook vaak geregend. Vandaag is het een stralende dag met af en toe wat wolkjes, maar de aanvoer van de watervallen loopt wel weer op volle toeren. We worden met klein omgebouwde vrachtwagens naar de hoek van het park gebracht waar de bootjes aanleggen. Daar moeten we wel eerst nog een flink stuk over trappen afdalen. Onderweg krijgen we de waterdichte tas aangereikt die we kunnen gebruiken om alles in te bewaren wat droog moet blijven (schoenen, droge kleren, camera, etc) en een zwemvest. Vanaf dat punt razen we met de rubberboten waar zo’n 40+ man op kan zitten over de review waar het soms best wild water is en we ons goed moeten vasthouden. Bij de watervallen hebben we eerst even tijd om foto’s te maken, en dan trekken de mannen hun zuidwesters aan en varen we richting de watervallen. Meerdere malen worden we tot vlak bij de watervallen gestuurd waarbij het water in grote hoeveelheden door de boot komt. De mensen die dachten slim te zijn en een poncho hadden aangetrokken waren net zo nat als de rest.
Na deze belevenis moesten we eerst al die trappen weer omhoog en halverwege konden we ons dan weer omkleden naar drogen kleding in een toiletruimte, wat dus niet meevalt als je kletsnat bent en het ook nog behoorlijk warm is (28 graden) met een hoge luchtvochtigheid. Gelukkig was Vivian zo slim geweest een rol vuilniszakjes te halen gisteren wat heel erg van pas kwam om de natte kleding weer mee te nemen. Met de vrachtwagens worden we naar het centrum van het park gereden waar we eerst even gaan lunchen. Daarna liepen we nog de 2 trails, de hoge en de lage, waar je vaak schitterend uitzicht hebt op de watervallen. Alleen de Diablo trail was afgesloten, daar zijn een paar maanden geleden hele delen van het pad weggevaagd.
Rond half 6 verlieten we het park en reden we naar de grens. We gaan nu Brazilië in, gelukkig ging dat allemaal erg soepel want iedereen is erg moe. Tegen half 8 checken we in bij Pietro Angelo Hotel, prima beetje zakelijk hotel. Een klein groepje gaat eerst douchen, ik ga met de grote groep eerst wat eten bij een soort bakkerij/restaurant. Het duur nog best lang voordat we met een volle maag terug gaan naar het hotel ik had eigenlijk voor 10 uur in mijn bed willen liggen maar uiteindelijk gaat dat toch nog 11 uur worden.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
Wauw, wat een mooie imposante foto’s. Dat is nog eens wat anders dan de Plitvice meren.