Veel van mijn reisgenoten hebben een onrustige nacht gehad, blijkbaar deels door de hoogte en deels door geluiden van binnen en buiten de kamers terwijl ik hier nu juist heerlijk heb geslapen. Ik was nog een beetje bezorgd gisteren omdat ik al was slokjes kraanwater naar binnen had voordat de melding kwam dat het kraanwater hier niet voor drinken bedoeld is.
Ontbijt is hier weer een beetje raar geregeld, in plaats van zelf pakken ligt het achter een counter en staan er mannen die het voor je pakken en op een dienblad leggen. Omslachtig, maar gelukkig duurt het toch niet al te lang en het ontbijt is best prima. Na het ontbijt verzamelen we voor de onze trip omhoog de Etna vulkaan op. Eerst gaan we met een kabelbaan naar 2500 meter hoogte en van daar met 4×4 bussen naar een plek op de flanken van de actieve krater die een constante flow van wolken produceert met af en toe een dikke witte poef die mooi tegen de blauwe lucht af steekt. De actieve krater zelf ligt nog een 600 meter hoger maar omdat de Etna zo actief is mag je daar niet komen.
We wandelen hier een klein stukje over het maanlandschap naar een uitzichtpunt waar een gids wat vertelt. Het landschap is mooi, maar het is echt wel massa toerisme want er lopen hier nu al zo’n 100 mensen rond schat ik in. Na wat rondkijken en veel foto’s maken gaan we terug naar de bus die ons naar de krater rijdt van een van de laatste grote uitbarstingen, in 2002. Deze mogen we wel helemaal op via een venijnig klein klimmetje en kunnen we langs de rand lopen, zelfs een stukje er in. Er zijn nog plekjes waar stoom uitkomt en de grond is ook warm. En ook vanuit hier hebben we mooi uitzicht op de vulkaan aan de ene kant en de dorpjes en zee aan de andere kant. Als we uitgekeken zijn pakken we de bussen terug naar de kabelbaan en zitten daar nog even op een terrasje voordat we de kabelbaan terug nemen.
Lunchtijd voor de mensen die nog wat willen eten en terwijl we daar zitten trekt het helemaal dicht. We zien niets meer van de dorpjes beneden of de vulkaan en flarden wolken trekken op ooghoogte langs. Wij hebben echt heel veel geluk gehad met het weer. Om twee uur stappen we in een bus en verlaten de Etna weer. We gaan door naar Syracuse op het schiereiland Ortygia waar we een kleine anderhalf uur aankomen. Omdat er geen grote bussen het eiland op mogen worden we met taxibusjes het laatste stukje naar Hotel Alla Giudecca. Bijzonder hotel omdat het voor een groot deel bestaat uit een soort wijkje van huizen rond een binnenplaats. Sommige reisgenoten hebben een heel appartement, andere een dakterras. Mijn kamer is vrij simpel maar ik heb dan weer een grote en moderne douche. Pauline is hier ook weer terug in de groep na een aantal dagen quarantaine.
We gooien de spullen op de kamers en gaan er op uit om het stadje te bekijken. Er hangt hier een heel gemoedelijk sfeertje in de smalle straatjes en steegjes waar geen verkeer doorheen gaat (of ook maar past). We lopen nog langs een paar kerken, de boulevard, een kasteel, een zoetwaterbron met vissen net naast de zee en onderweg reserveren we ook nog een restaurantje. Eerst langs de boulevard maar later switchen we toch naar een nog beter aangeschreven restaurant in de stad. Na het douchen gaan we hier eten en het is weer top. We sluiten de dag af op een dakterras van Nicolette.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
