Naar Guamote

We gaan vandaag op weg naar Guamote, een klein plaatsje in de Andes en dat is ongeveer een halve dag reizen. Alle koffers gaan weer in de bus en we laten Banos achter ons rond een uur of 8. Het eerste stuk van ongeveer 3 uur brengt ons bij de ingang van het nationaal park van de vulkaan Chimborazo.

Uiteraard maken we onderweg nog een paar stops om foto’s te maken van deze machtige vulkaan. Het is de hoogste van Ecuador, en als je rekent van het middelpunt van de aarde zou het ook de hoogste ter wereld zijn. Dat komt blijkbaar omdat de bolling van de aarde deze regio verder naar buiten stuwt. Bij de fotostops zien we ook nog een paar Vicuña, een soort van Alpaca. Dat geeft mooie plaatjes ook al omdat we weer mazzel hebben met de bewolking. De Chimborazo steekt met zijn besneeuwde top prachtig af tegen de blauwe lucht.

Bij het nationaal park stappen Jeffrey, Laura, Angel, Job, Jeffrey (2) en Ferry over in een Nissan Patrol waarmee dag groepje omhoog gebracht wordt naar 4800 meter hoogte en ze gaan klimmen naar 5000 en mogelijk zelfs 5100. We zitten hier aan de voet van het nationaal park ook al op 4386 meter en een stukje terug gaf mijn hoogtemeter zelfs 4440 meter aan. En dat voel ik al best, hoewel ik niet echt last heb. Het waait als een gek met veel stof en zand. Ik ben blijk dat ik niet daarboven hoef te lopen. Wij rijden nog en uurtje verder naar Guamote waar we verblijven bij het vrijwilligersproject Inti Sisa. Hier zouden we eigenlijk kamers moeten delen maar omdat het complex onlangs is uitgebreid krijgen we toch allemaal een eigen kamer. En zeker degene in het nieuwe gedeelte, waar ik ook zit, zijn echt prachtige kamers.

We hebben vanmiddag de keuze, in de keuken een kookles of een wandeling. Ik kies de wandeling en het is een hele mooie route. Echter wel een flinke wandeling, ongeveer 3 uur, en vaak op en af. Als we terugkomen is de kookles ook net afgelopen en kunnen we meegenieten met het resultaat, enpanadas met banaan of kaas. Ook de vulkaanbeklimmers zijn terug met hun verhalen. Even bijkletsen en dan douchen voor het diner dat om 7 uur gepland staat. Bij het douchen merk ik wel dat de stenen vloer in de kamers ijskoud is. In de hal staat wel een kachel, maar je moet niet op je sokken blijven lopen in de kamer. Na het diner is er de mogelijkheid om mee te gaan naar de karaoke bar, slechts een handjevol van onze groep is geïnteresseerd. Ik blijf lekker in het hotel bij de kachel in de gemeenschappelijke ruimte. Beetje chillen en mijn blog bijwerken natuurlijk.

Route van vandaag

 

Foto’s van deze dag