Door naar Trinidad

Wat uitslapen betreft bereiken we vandaag het hoogtepunt, we vertrekken namelijk pas om 10 uur. Als ik de gordijnen open doe zie ik dat de regen heeft plaatsgemaakt voor een strak blauwe lucht, het gaat een warme dag worden. Na een lekker ontbijtje zitten we allemaal weer op tijd in de bus voor de rit van anderhalf uur.

Trinidad is een stadje dat tussen een berghelling en de zee gebouwd is. Die ligging zorgt er voor dat het hier altijd warm is. Het originele bestrating in het oude centrum bestaat uit ‘cobble stones’, allemaal stenen van ongelijke grootte met flinke kieren er tussen en niet echt vlak van boven. Er was vroeger al bestrating en dat was nodig omdat het hier allemaal aflopend is en zonder bestrating zou bij regen de straten wegspoelen en erosie ze steeds dieper maken. De stad leefde goed van de handel met piraten en wordt later het centrum van de suikerproducliënten in deze streek, een rol die half 19e eeuw door Cienfuegos overgenomen wordt. Trinidad loopt op dat moment leeg en wordt een spookstad. Pas 100 jaar later wordt het herontdekt en omdat alles er nog authentiek uitziet komt het op de UNESCO lijst.

Abel geeft ons eerst een rondleiding door de stad en aan het einde daarvan gaan we lunchen op een dakterras (met overkapping uiteraard want de zon brandt goed). Het is heerlijk eten met gekookte eieren, ham, kaas, tomaat, komkommer, jam, koekjes, cake, etc. Na afloop krijgen we nog taart omdat Liesbeth vandaag jarig is en Karin een paar dagen geleden. Als afsluiter heeft Liesbeth ook nog 2 flessen rum en 2 flessen cola. Dan gaan we inchecken bij onze ‘casa particularis’. Dit zijn huizen van families die hier wonen en enkele kamers verhuren aan toeristen. Ik zit in Casa Julia met Veronique, Liesbeth en Ellen. Ik ben verbaasd over de kwaliteit, mijn kamer doet niet onder voor de meeste hotelkamers die we gehad hebben, er is zelfs airco. Mijn kamer is wel boven met een stenen trapje van amper 50cm breed. Voor mijn kamer ligt het dakterras waar we in de morgen ook zullen ontbijten. Vanwege het platte dak en allemaal buitenmuren is het wel kokend heet en de stroom is pas na 5 uur beschikbaar (om te voorkomen dat mensen de airco de hele dag aanlaten natuurlijk). Snel de kamer weer uit dus en een bakje koffie halen bij Café Pepe.

Een deel van de groep gaat vanmiddag naar Salsa les, ik sla over, heb nog steeds trauma’s van de pogingen in Costa Rica. In plaats daarvan ga ik een beetje rondlopen in de stad, een ijsje halen bij de zaak die Abel had aangewezen en foto’s maken. Na een paar uur ben ik dat wel zat en ga terug naar Casa Julia. De airco werkt perfect en ook de douche is prima. Om 7 uur hebben we afgesproken om te gaan eten bij een tapas restaurant maar daar blijkt het afgeladen. Dan maar wat anders en we belanden op een dakterras met ‘de beste Mojito’s van Trinidad’, wat ze natuurlijk overal zeggen. Ik hield het toch maar bij een Cuba Libre. Na afloop nemen we nog een drankje bij de bekende trappen waar altijd muziek gespeeld wordt. Karin heeft nog een dans-date en Ellen en Walter lopen met haar mee. Een drankje later loop ik met de rest mee naar de Casas.

Route van vandaag

 

Foto’s van deze dag