De wake-up call was vanmorgen om 07:00, maar toen had ik inmiddels al gedouched en was ik al wat voor mijn blog aan het schrijven. Het was een onrustige nacht, enerzijds door de herrie van het feest dat aan de overkant van de straat werd gegeven en tot diep in de kleine uurtjes doorging, anderzijds door het vrij korte bed met spaken aan het voeteneinde en het erg harde matras. Ik ben dan ook gedurende de nacht meerdere malen wakker geworden, maar tussendoor wel geslapen (niet wakker gelegen ofzo).
Na een was smakeloos ontbijt vertrekken we om half 9 richting de Hassan II moskee waar we een rondleiding krijgen. Dit is de op 2 na grootste moskee ter wereld. Binnen kunnen 25.000 mensen plaatsnemen en om het terrein er omheen nog eens 80.000. Het is met veel marmer, mozaiektegels en houtsnijwerk opgebouwd en voor een moskee (die meestal wars zijn van uiterlijk vertoon) is deze best mooi. Het is overigens prachtig weer met een blauwe lucht met hier en daar wat dunne bewolking en de temperatuur is inmiddels ook prima. Goed genoeg om met korte mouwen op een terrasje te gaan zitten en dat doen we dus ook.
Na dit bezoek laten we Casablanca achter ons en rijden naar Rabat. Rabat is de regeringsstad en heeft 1 miljoen inwoners, maar aan de andere kant van de rivier ligt de zusterstad Sale er tegenaan met ook nog eens 1 miljoen inwoners. We gaan in Rabat eerst lunchen (lekker Europees een biefstuk met patat). Daarna gaan we naar het mausoleum van Mohammed V. Dit ligt direct naast de “onvoltooide moskee”, een terrein met allemaal pilaren waar ooit de grootste moskee ter wereld zou moeten komen. Echter omdat de koning die hem aan het bouwen was overleed, is dit nooit echt van de grond gekomen.
We brengen als laatste nog een bezoek aan de Kashba van de Udayas. Dit was ooit een soort ommuurde stad voor militairen en bestaat uit allemaal kleine smalle steegjes die kronkelend door elkaar lopen. Wat het nog meer een aparte sfeer geeft is dat de muren tot ongeveer anderhalve meter hoogte lichtblauw zijn geverfd en daarboven wit, wat het een vrolijk en open sfeer geeft ondanks de benauwde steegjes. Het krioelt hier van de katten met name bij een open plek met tuin waar nogal veel toeristen komen, ik telde er zeker een stuk of 15. Tegen een uur of 4 gaan we de bus weer in en rijden we de 150 kilometer naar Meknes waar overnachten in het Menzeh Dalia Hotel. Een prima, modern hotel waar in weer twee normale bedden heb ik een ruime kamer. Om kwart over 7 gaan we eten en rond half 10 zijn de meeste al naar hun kamer. Er is hier geen bar en we zitten nogal ver van het centrum helaas. Dus ga ik ook maar naar mijn kamer en mijn blog bijwerken.
Route van vandaag
Foto’s van deze dag
