Vanmorgen ook weer uitslapen want het ontbijt start hier pas om 8 uur. Na het ontbijt is er nog even een bespreking over de wandelingen, ook die in Chania op Kreta later. De boekingen voor de Samaria kloof moeten namelijk definitief gemaakt worden en helaas zijn er geen mogelijkheden om de kortere Imbros kloof te lopen omdat die alleen op donderdag wordt georganiseerd en een privé boeking veel te duur wordt. Ik had het al uit mijn hoofd gezet toen de zolen van mijn bergschoenen loslieten.
Om 10 uur verzamelen we bij het naastliggende hotel (waar we volgens de Djoser informatie eigenlijk zouden verblijven) en stappen daar in een busje dat ons naar de stad rijdt. Zonder Mark en Soja, die hebben hun eigen planning en gaan nog naar een opgraving hier op dit eiland. De rit naar Fira is maar een paar minuten en dan moeten we naar beneden naar de oude haven. Dat kan via een kabelbaan a 6 euro, met de (eindeloze) trappen (meer: 2-3 stappen en dan een trede af, 588 treden lang) of met ezeltjes over die trappen. De groep splitst zich, de helft gaat met de kabelbaan, de andere helft gaat lopen. Ik ga ook lopend maar het viel wel tegen. Het is een zig-zag pad en bij elke bocht denk je “nog meer” terwijl je de ezelpoep probeert te ontwijken.
Beneden is een klein haventje met een paar winkeltjes, niet veel bijzonders, maar we zijn hier dan vooral ook om op te stappen voor onze boottocht. We zijn niet alleen, we sluiten aan bij een georganiseerde boottocht waar ze de boot dus ook flink vol proppen. Wij hebben een houten boot die er een beetje uitziet als een oude driemaster. We varen naar het eilandje in het centrum van het kratermeer waar we eerst de liefhebbers de mogelijkheid geven om de te zwemmen bij de thermale bronnen van de krater die hier natuurlijk onder ligt. Het eilandje is namelijk gewoon de vulkaan die weer aan het groeien is. We zijn hier ook niet alleen, er komen nog een stuk of 5 andere boten, elk ook met tientallen mensen aan boord.
Als iedereen weer aan op de boot is varen we door naar de aanlegplaats op het eilandje. Vanaf hier kan je naar de top lopen nadat je eerst weer 5 euro afgetikt hebt. Stevig wandelingetje waar het eerste stukje over geplaveide paden gaat, maar al snel loop je op grind en vulkanisch gesteente. Niet handig met mijn Teva sandalen want die steentjes komen dan telkens onder je voeten. Hijgend behaal ik de 114 meter hoge top waar je een prachtig uitzicht hebt naar alle kanten. Met name aan de westkant zie je nog vers vulkanisch gesteente. Op de terugweg laat nu ook de zool van een van mijn sandalen bijna helemaal los. We varen terug en op het water zie je hou immens de cruiseschepen zijn. De grootste van Europa ligt we nu ook en we tellen een dek of 13-14). Gewoon een varend flatgebouw dus.
In oude haven moeten we dus weer omhoog. Maar het is dus al druk en er staat een enorme rij voor de kabelbaan. We hebben daar denk ik meer dan een uur in de rij gestaan voordat we aan de beurt waren. Hans, Patrick en Eva zagen die lange rij niet zitten en zijn toch gaan lopen omhoog. Boven gaan we even lunchen (bizarre prijzen hier, 4,50 voor een blikje cola) en dan begint de wandeling van 12 kilometer naar Oia. Maar die sla ik dus over met mijn kapotte sandalen. In plaats daarvan ga ik shoppen voor wat nieuw schoeisel en vind zowaar een winkel waar ik een paar nieuwe (Geox) sandalen kan kopen in mijn maat. Ik hou ze gelijk aan maar het ze moeten natuurlijk nog wel een beetje ingelopen worden. Ik loop terug naar het hotel, ga even douchen, haal daarna een pizza bij de Domino’s en als ik daarvan terug kom blijken Trix, Dirkje en Renee er alweer te zijn, die waren halverwege de wandeling afgehaakt en hadden een taxi terug genomen. Inmiddels hadden ze ook al Indiaas eten afgehaald. De rest van de groep komt later terug als ik al in mij kamer zit.
Route van vandaag (helaas is de tracking halverwege gestopt)
Foto’s van deze dag
