Karakol – Bergwandeling 

Een sportieve dag staat er vandaag op het programma want we gaan namelijk de bergen in voor een fikse wandeling. Vanmorgen dus maar een goed stevig ontbijten want dat gaan we vast nodig hebben. En in dit hotel is dat geen probleem, het ontbijt is hier prima.

Om 9 uur staat het vervoer klaar, een stevige oude legertruck met dikke profielbanden van ruim een meter hoog, zes aan elke kant, en daarbovenop een compartiment met bankjes waar wij in mogen klauteren. Dat laatste moet je letterlijk nemen want het instappen en uitstappen is al een beetje een uitdaging. We rijden door de stad,  waar de wegen ook al niet best zijn richting de bergen. Zo kunnen we al langzaam wennen aan het hobbelen. Als we een half uur later het park inrijden kan je al nauwelijks meer van een weg spreken en worden we ruim een uur lang flink door elkaar geschud. We rijden richting een basecamp voor de echte bergbeklimmers, maar dik 6 kilometer er voor kunnen we niet meer verder omdat het pad volledig is weggespoeld. 

We stappen uit de bus en klimmen en glibberen eerst een stuk omhoog tegen de helling zodat we 500 meter verder kunnen afdalen waar we weer op het pad terechtkomen. Dan begint onze wandeling, 6 km heen en 6 km terug. Heen is het vaak flink omhoog, de bus staat nog op 2310m en bij het basecamp komen we over 2550m. De weg is heel slecht, vaak met veel stenen ter grote van voetballen en soms ook nog grotere. Ook moeten we een paar keer stukken smeltent ijs/sneeuw dat van de hellingen over de weg ligt. Stijl en glad dus is het oppassen geblazen. Ook steken we een paar stroompjes over waarbij ik heel blij ben met mijn goede waterdichte bergschoenen, sommige hadden natte sokken. Bij het basecamp gaan de lunchpakketjes open en een half uur later beginnen we aan de terugweg. We waren hier met 7 uit de groep van 14, de rest komen we in 1 dal lager al weer tegen. 

De terugweg is meer afdalen maar door de vermoeidheid valt me dat ook niet makkelijk meer. Herhaaldelijk ga ik bijna door mijn enkels omdat ik verkeerd op een losse steen stap. Mijn bergschoenen zijn hier ook weer mijn redding. Als we bijna terug zijn probeer ik toch nog even of we niet via de rivierbedding terug kunnen in plaats van via de stijlen en gladde helling, maar helaas is dat totaal niet begaanbaar. Kostte mijn wel bijna een kilometer extra om te checken. Bij de bus gaan we hobbeldebobbel in anderhalf uur weer terug naar het hotel. Na even uitpuffen met een drankje us het tijd om te douchen. 

7 uur gaan we alweer richting de stad om te eten bij Café Zarina met een groot deel van de groep. Bij het lopen daarheen heb ik erg last van een teen. Blijkbaar heeft die niet goed in mijn bergschoen gezeten vandaag en is onder de nagel ook helemaal blauw. De mensen die voorop lopen hebben blijkbaar haast want ze kijken niet op in om en lopen uiteindelijk zover voor dat we ze nauwelijks meer zien. Terug ga ik dus maar met de taxi, want ik zie dat snelwandelen in het donker met een pijnlijke teen niet zitten. Die taxi was ook nog een heel gedoe want die kon het hotel het vinden. Uiteindelijk zijn we maar 5 minuten eerder binnen dan de lopers. Even snel internet op nog voordat ik de tas ga inpakken, morgen om 8 uur gaan we hier weer weg.

Deel van de route van vandaag
(helaas was de GPS tracker uitgevallen, we zijn helemaal bij het base-camp geweest dat je onder aan de kaart ziet).

 

Foto’s van deze dag