Bako National Park

Om 8 uur vanmorgen kregen we de wake-up call, na een heerlijke nachtrust. Het komt niet vaak voor dat ik de eerste nacht goed kan slapen op vakantie, maar deze keer had ik ruim 7 uur aan een stuk doorgeslapen. Ondanks dat er blijkbaar om 2 uur s-nachts nog een demonstratie door de straten is getrokken vanwege de lokale verkiezingen hier, daarhad ik gelukkig niets van gehoord.

Vandaag stond een uitstapje naar Bako National Park op het programma. Dit is het oudste park in Sawarak (de provincie op Borneo waar ik nu zit) maar tevens ook het kleinste. We vertrokken rond half 10 voor een korte busrit waarna we in kleine bootje verder gingen de Zuid-Chinese zee op. Langs prachtige begroeide rotspartijen voeren we naar een strandje waar de wandeltocht ging beginnen. Deze wandeltocht begon heel rustig over netjes aangelegde steigers die door een magrove bos heen leidde (helaas was het eb dus lag alles droog). Hier zagen we ook al gelijk de eerste apen, Makaken.

De rest van de tocht zou iets moeilijker blijken, het ging op en af over een terrein met veel grote stenen en enorm veel wortels die boven op de grond groeien. Het is allemaal nat en dus moet je heel voorzichtig zijn wat je kan makkelijk uitglijden. De temperatuur viel wel me (rond de 28 graden) maar de luchtvochtigheid is zo hoog dat ik al snel behoorlijk begon te zweten (en ik was niet de enige). Het was echter maar een korte toch dus was makkelijk te doen. Halverwege de tocht door dit stuk regenwoud kwamen we nog een groene slang tegen, aan de vorm van de kop te zien een giftige maar geen idee welk soort het is. Omdat ie mooi vlak bij een bruggetje aan het poseren was, konden we hem wel goed op de foto krijgen.

Na de wandeling zijn we met de boten nog een klein stukje doorgevaren naar een nog kleiner strandje. Hier kan je een stuk omhoogklimmen voor een mooie uitzichtpunt. Ideaal plekje om wat mooie foto’s te maken natuurlijk. Voor de liefhebber was er ook de mogelijkheid om hier nog even te zwemmen. We vertrokken echter al weer eerder dan gepland omdat er zwaar weer aan zou komen en daar zaten de mannen op de bootjes niet op te wachten. Daarom hebben we de geplande lunch in het park ook maar laten schieten en zijn we eerst teruggereden naar Kuching om daar maar wat te eten. Het was inmiddels wel tegen 4 uur voordat het eten op tafel stond. Maar goed dat vertrek voor het avondmaal pas om 8 uur was. Tussendoor heb ik dan (na eerst douchen) wat aan mijn blog gewerkt en mijn tas ingepakt. Vanaf morgen hebben we immers de 3 dagen die we met een weekendtas moeten doorbrengen, de koffers blijven hier achter.

‘s-Avonds zijn we weer gaan drinken en het was de bedoeling het niet al te laat te maken omdat de volgende dag de wake-up call om 06:45 was gepland. Maar dat “niet te laat maken” mislukte een beetje. Na afrekenen en een paar keer “nog eentje dan” werd ik met het restje van de groep om kwart voor 4 de bar uitgezet. Veel slaap zullen we dus niet hebben vannacht.

 

Foto’s van deze dag