Rond een uur of 6 ben ik vandaag opgestaan om aan het grote avontuur te beginnen, 23 dagen Kenia/Tanzania (waarvan 12 dagen in een tentje). Omdat er dit weekend aan het spoor wordt gewerkt heb ik geen rechtstreekse verbinding van Almere naar Schiphol met de trein. In moet dus eerst met de bus naar Muiden, vandaar met de bus naar Amsterdam Bijlmer Arena en dan het laatste stukje met de trein.
Om kwart over 7 trek ik de deur achter me dicht en loop naar de bushalte waar de bus om 7:15 zou moeten vertrekken. Om 7:15 echter nog geen bus, die kwam pas 6 minuten later aan. Ik baalde dus al gelijk want bij mijn aansluiting zou ik maar 1 minuut speling hebben. In Muiden bleek echter de bus die ik moest hebben vlak achter ons te rijden, dus dat ging nog goed. Voor de trein had ik meer speling dus dat ging goed komen. Op Schiphol aangekomen zijn er nog de rituelen van het koffer inchecken (allemaal met automaten tegenwoordig) en de paspoortcontrole. Dat ging allemaal soepel en zo rond kwart over 9 stond ik binnen, het vliegtuig vertrekt kwart over 11. Dus 2 uur de tijd om nog even Dollars en Keniaanse Shilling te halen en wat te eten.
Het vliegtuig reed op tijd bij de gate weg, maar na een paar minuten (nog voor het opstijgen) kregen we te horen dat we terug naar de gate moesten omdat er iemand voorin het vliegtuig onwel was geworden. Blijkbaar was het een suiker patiënt die al een lange vlucht achter de rug had en door tijdsverschillen zijn medicijnen niet tijdig had ingenomen. Om half 1 vertrokken we dan alsnog, en toen had ik dus al meer dan een uur in die vreselijk krappe stoeltjes gezeten. De vlucht duurde iets meer dan 8 uur en omdat het een dag-vlucht is, komt er niets van slapen (maar dat zou met deze krappe stoelen toch al niet kunnen). Er zaten mensen naast me die nauwelijks Engels spraken, dus heb ik maar een paar films gekeken.
Tegen 10 uur lokale tijd (dat is een uur later dan in Nederland) kwamen we aan. Voor de balies waar we het visum moesten verkrijgen stonden lange rijen, maar de werden door iemand doorverwezen door een lange gang. Aan de andere kant stonden nog veel meer balies, en daar ging het al wat sneller. Terwijl het grootste deel van de groep daarna al de koffer had opgehaald en bij de reisleidster stonden kwamen de laatsten van onze groep pas aan, die hadden nog wel in die eerste hal staan wachten voor het visum. Met een soort omgebouwd vrachtwagen waar een passagiers compartiment opgebouwd is, gaan we naar het eerste hotel. Bij het inladen blijkt dat al die nieuwe tassen niet in de kluisjes van de truck passen, ze zijn allemaal veel te stijf. Dat wordt dus alweer stapelen op de achterste bankjes. Gelukkig zijn er 24 zitplaatsen en we zijn maar met 16 dus ruimte genoeg.
Kwart voor 12 waren we in het hotel waar we snel even de spullen op de kamer hebben gegooid. Helaas geen airco hier en het is 26.5c in de kamer. Het moet maar, waarschijnlijk is het nog steeds comfortabeler dan wat ons de komende dagen te wachten staat. We zijn nog even bij elkaar gekomen om het programma van de komende dagen door te spreken. Daarna gingen de meeste al naar bed, Ik ben nog even blijven hangen met een klein groepje dat al snel afbrokkelde naarmate er meer mensen naar bed gingen. Rond kwart voor 2 lag ik zelf ook in mijn bed.
Route van vandaag