Luang Prabang – dag van de ‘Watjes’

Ik heb geen programma voor vandaag, vanmorgen vroeg om 05:30u gaat een flink aantal reisgenoten rijst offreren aan de monniken maar dat is mij toch echt te vroeg. Ik slaap dus zelf nog een paar uurtjes door en word rond 7 uur wakker als ze terugkomen.

Na het ontbijt gaan een paar reisgenoten nog iets doen met olifanten. Ruben heeft uitgelegd dat daar de laatste tijd veel commotie over is geweest waardoor alle grote reisorganisaties geen olifantenexcursies meer aanbieden. Het gevolg is dat zowel de verzorgers als de olifanten nu verhongeren want hun inkomen is weggevallen. Het is een illusie te denken dat olifanten door de boycot ineens weer vrij kunnen leven, het ligt eerder voor de hand dat de populatie sterk zal krimpen en de rest alleen nog maar wordt ingezet voor arbeid (boomstammen verplaatsen etc). De vraag is maar of de olifanten daar nu beter van geworden zijn.

Ikzelf trek kwart over 8 de stad in om de bezienswaardigheden te bekijken en dat zijn hier vooral tempels, die ze hier Wat noemen. En er staan er onnoemelijk veel in deze stad. Teveel om allemaal te bezoeken maar ik heb er vandaag toch best een flink aantal gezien. Ik begin met het monument van president Souphanouvong. Maar daarna komen de tempels met achtereenvolgens Wat Manorom, Wat Aram en in de steigers de oudste van Luang Prabham, Wat Visounnarath. Het restaureren gaat overigens rigoureus, ik zie een berg nieuwe bakstenen. Na een uitstapje naar de Old bridge ga ik verder met Wat May Souva nhnaphoumahan, Wat Pha Khe, de Buddha footprint temple en Wat Pa Phat. Ik heb inmiddels wel al wat kilometers gelopen (vanaf het hotel rechtstreeks is het al ruim 3km) dus tijd om even wat te drinken. Ik neem op een terrasje met uitzicht over de Mekong een heerlijke mixed fruit shake en na een half uurtje relaxen ga ik weer op pad.

Ik kom langs Wat Choum Khong, Wat Xieng Muan, Wat Sene Souk Haram, Wat Sop Sickharam, Wat Sirimoungkhoun Sayaran, Wat Sibounheuangk, Wat Pak Khan en Wat Xieng Thong. Die laatste is de bekendste en ook het grootste complex. Volgens sommige ook de mooiste maar daar zijn de meningen over verdeeld (zelf vond ik een andere mooier). Wat wel opvalt is dat hier tientallen toeristen lopen en bij de meeste andere tempels zijn nauwelijks of geen toeristen. Rond een uur of 1 ga ik wat zoeken voor de lunch en om eens af te wisselen bestel ik ergens een pizza. Dat kunnen ze hier dus blijkbaar niet; pizza bakken. Ik krijg een dikke plak zachte koek met daarop teveel kaas en dit kwam ook zeker niet uit een pizza-oven. Er lag een berg sla, tomaat en kip bovenop en er was zelfs mayonaise overheen gespoten. Een Italiaan zou huilend de zaak uitlopen. Na de lunch loop ik de dik 3km terug naar het hotel en pik onderweg nog Wat Ho Siang en Wat Mahathat mee.

In het hotel zie ik dat mijn stappenteller de 20.000 is gepasseerd. Ik ga nog even relaxen en lezen, eerst buiten op het terras maar het is me toch te heet. In mijn kamer op bed val ik echter snel al in slaap. Gelukkig wordt ik nog ruim op tijd voor het eten weer wakker. Bij het verzamelen om 6 uur blijkt dat alleen Hestia en ik er zijn, dus wordt dat knus samen met Ruben met z’n drieën eten want ook onze gids, die ons naar een traditioneel restaurantje (vast familie) brengt eet zelf niet mee. Het eten is prima maar omdat ik vanmiddag al laat die pizza had gegeten had ik niet veel trek. Terug in het hotel nog 1 drankje en dan ga ik mijn koffer inpakken. Morgen verlaten we Luang Prabang weer.

Route van vandaag

Foto’s van deze dag