St. Paul’s Cathedral, boottochtje en nog veel meer

Door de warmte en de herrie van buiten (langsrijdende treinen met name) met een open raam was ik om een uur of 5 al wakker. Ik ben nog een tijdje blijven liggen maar zo rond 7 uur was ik het wel zat. Het ontbijt in dit hotel is in het weekend pas vanaf 8 uur open. Omdat ik online al wat verhalen had gelezen over lange wachttijden zorg ik dat ik al 10 voor 8 bij de ingang sta en toen was ik al niet de eerste. Gelukkig waren er niet echt veel voor me en kon ik snel aan mijn ontbijt beginnen. Achter mij begon de rij al snel te groeien.

Tijdens het ontbijt zien we dat de weersvoorspellingen onweer en regen in de middag aangeven dus ik besluit mijn korte broek toch maar weer voor een lange broek in te ruilen. We vertrekken vandaag om kwart voor 9 richting het centrum. We willen naar de St. Paul’s Cathedral maar de afslag voor de beste route blijkt afgesloten. Daarom rijden we een stuk om en pakken dan gelijk de Docklands Tour mee die eigenlijk voor morgen op het programma stond (maar dan mogelijk moeilijk zou worden omdat er dan hier een triathlon wordt gehouden en er grote delen van de stad worden afgesloten). Onderweg wordt de lucht (tegen de weersvoorspellingen in) steeds blauwer en wordt het steeds warmer. Ik heb alweer spijt dat ik mijn lange broek heb aangedaan.

Deze 350 jaar oude St. Paul’s Cathedral is de trots van Londen. De kerk is van binnen prachtig versierd en een leuke verassing is dat een deel van de kerk vandaag is afgezet voor een bruiloft. Aan de types die deze bruiloft bezoeken (en het feit dat het in deze kerk wordt gehouden) kan je wel aflezen dat het om rijke mensen gaat. Van die vrouwen met allemaal rare hoedjes op. Het leuke van deze kerk is dat er in het centrum een soort koepel zit. Je kan via een draaitrap (350+ treden) naar de rand van deze koepel die de whisper gallery heet omdat je als je aan de ene kant iets fluistert, dit letterlijk aan de andere kant zou verstaan… en het werkt nog ook! Je kan zelfs nog hoger tot helemaal boven in de nok van de koepel, in totaal heb je dan zo’n 500+ treden beklommen. En dat viel in deze warmte helemaal niet mee, zeker met die lange broek aan. Terug naar beneden stoppen we nog even in de Whisper galery waar we goed zicht hebben op de bruiloft die nu beneden voltrokken wordt.

We verzamelen weer bij de bus en rijden dan naar de aanlegplaats van de rivierboten vlakbij de Tower Bridge. We gaan aan boord van een van de boten en varen van de Tower Bridge naar de Big Ben. Daar maken we een korte stop bij de London Eye en daarna varen we weer terug. Het is inmiddels een bijna strak blauwe lucht en we zweten ons rot boven op de boot. Halverwege ga ik met Herbert en Gilles dan ook maar benedendeks een beetje in de schaduw staan op een plek waar wat wind langskomt. Terug bij de Tower of London krijgen we een uurtje om wat te lunchen en daarna rijden we met de bus weer naar de omgeving van de London Eye waar een aantal reisgenoten de Dungeons Tour gaat doen. Ik ga met Gilles, Wesley, Aziz en Manon wat rondlopen. We gaan eerst bij een lokaal marktje wat drinken en gaan dan de Thames over om achtereenvolgens naar Trafalgar Square en Leicester Square te lopen. Op dat laatste plein kijken we ook nog even of we goedkope tickets voor een voorstelling kunnen scoren.

We lopen daarna terug omdat we met Wesley hadden afgesproken en we ook met de bus terug willen rijden naar de omgeving waar de rest van de groep het middeleeuws dinner spektakel heeft waarbij ook een deel van ander Van Nood groep aansluit die hier een dag voor ons aangekomen is. Ik ga met ons Citymates groepje (op Herbert na) eerst wat eten bij een lokale pub/restaurant (begane grond is de pub, 1e etage pizzeria, 2e etage grill). Wij kiezen vandaag voor de pizza. Na het eten drinken we nog een drankje in de pub. Inmiddels in het nu eindelijk inderdaad gaan regenen (maar niet eens echt hard overigens). We zorgen dat we op tijd bij de bus zijn zodat we met de rest van de groep terug naar het hotel kunnen. Die zijn overigens inmiddels wel wat aangeschoten en in een hele vrolijke bui.

De chauffeur doet erg met de vrolijkheid mee (hoewel hij natuurlijk niets gedronken had) en vormt met de gids van die andere groep een komisch duo op de terugweg waarbij ze proberen een zelf gebrande CD met muziek aan de gang te krijgen (wat jammerlijk mislukt). Uiteindelijk gaan ze zelf maar zingen wat niet om aan te horen is natuurlijk. Gelukkig haakt de rest van de bus in en zitten daar een aantal mensen tussen die blijkbaar wel goed kunnen zingen. Op het moment dat we bijna bij het hotel zijn en de bus vrolijk “we gaan nog niet naar huis” zingt rijdt de chauffeur drie keer dezelfde rotonde rond om de tekst van het liedje kracht bij te zetten. Even later komen we toch in het hotel aan waar we nog een drankje drinken en het groepje langszaam kleiner wordt. Tegen 1 uur ben ik nog met Gilles en Manon over voordat ook wij het genoeg vinden en de kamer op gaan zoeken.

Route van vandaag

 

Foto’s van deze dag