Petra

Vandaag is het hoogtepunt van de reis, de excursie naar de verborgen stad Petra. Dit is een stad waarvan de gebouwen uit de rotsen zijn gehakt en het ligt volledig afgeschermd van de buitenwereld in een soort canyon. Gelukkig liet eindelijk ook vanmorgen het hechtingsdraadje los in mijn mond (van de verstandskies die en week voor vertrek nog even getrokken moest worden), dus van die irritatie was ik ook af.

We vertrokken om een uur of acht en de ingang van de verborgen stad ligt maar een paar minuutjes rijden van ons hotel. Daar aangekomen is het eerst een stuk lopen naar het begin van de kloof. Onderweg kom je al een paar uitgehakte stenen tegen. De kloof is natuurlijk ontstaan door water. De bewoners van deze stad hadden de waterstroom (die maar een paar maanden per jaar echt bestaat, verder is het droog) echter  om de berg heen geleid. Hier hebben ze onder andere een hele lange tunnel in de bergen uitgehakt. Met dit water vulde ze dan de bassins voor hun drinkwater, waar ze vervolgens maanden mee moeten doen in de droge tijd. De wandeling door de kloof is een flinke, je bent wel een half uurtje onderweg voordat je bij de daadwerkelijke gebouwen komt. Onderweg wordt je ook nog eens dwarsgezeten door de ezels, ezelskarren en andere dieren die de wat luiere toeristen naar de stad brengen.

Maar als je dan ook aankomt is gelijk het eerste gebouw het mooiste. Dit wordt de Treasury van Petra genoemd hoewel er niet echt een indicatie is dat het een bankgebouw of iets dergelijks is. Waarschijnlijk is het een graftombe net als bijna 80% van alle gebouwen hier eigenlijk graftombes waren. De Treasury is ook het gebouw wat je eigenlijk altijd ziet als men het in bladen of op TV over Petra heeft. Het is ook als decor gebruikt in de op een na laatste Indiana Jones film. De verdere wandeling liet al snel zien dat er nog veel meer te zien is, veel meer gebouwen in de rotsen zijn uitgehakt. De gehele stad is enkele kilometers lang. In het achterste gedeelte zie je ook veel gebouwen waar de Romeinse invloeden duidelijk zichtbaar zijn. Al de gebouwen hier zijn dan ook zo’n 2000 jaar oud.

Na een wandeling door de oude stad hebben we onze lunchpakketjes opgehaald. Op deze locatie zijn we ook nog eens stuk omhoog geklommen waar ook nog een paar zeer fraaie uitgehakte gebouwen staan. Deze liggen een stuk hoger dus het was hier al een fiks klimmetje. Dat levert mooie uitzichten op, maar is gelijk ook een voorbode voor wat ons verder te wachten staat. Want het vaste programma was nu afgelopen en zijn we vrij om verder rond te lopen. Maar het mooiste is eigenlijk de beklimming naar het oude klooster. Dat is echter wel wandeling omhoog met 850 treden en een hoogteverschil van dik 200 meter. Met enkele korte tussenstops hebben we (de meeste van de groep deden deze beklimming) de top gehaald in ongeveer 45-50 minuten. Hier zijn de uitzichten echt prachtig en ook het klooster is erg fraai. Ergens zou hier ook nog Aaron (de broer van Mozes) begraven moeten zijn. Hier heb ik met nog een stuk of 5-6 ander reisgenoten het lunchpakketje verorbert.

Eerst hebben we nog wat foto’s gemaakt van de uitzichten en daarna zijn we aan de afdaling begonnen. Na de afdaling zijn we nog even bij de tent langsgelopen waar prachtige mozaieken beschermd worden tegen de elementen (de kerk die er boven stond is al grotendeels verwoest door de tijd). We zijn nog even gestopt voor een drankje en toen maar eens begonnen met teruglopen naar de bus. De gids had al aangegeven dat je hier ongeveer anderhalf uur voor moest reserveren. We moeten uiterlijk kwart over vier bij de bus zijn anders gaat hij zonder ons weg. Maar wij hadden nog ruim 2 uur, dus dat was geen probleem. Precies om kwart over vier kwamen ook de laatste reisgenoten nog net op tijd de bus in en gingen we terug naar het hotel. Daar gingen 18 van de 25 reisgenoten naar een Hammam waar je gescrubd, gewassen en gemasseerd wordt. Ik bleef met de rest van de groep achter en we hebben nog gezellig wat zitten babbelen. Dit hebben we na het diner ook weer voortgezet, maar rond een uur of 11 dropen de meeste na een vermoeiende dag toch wel af. Had ik mooi even tijd om dit stukje te schrijven.

Route van vandaag

 

Foto’s van deze dag